Kudüs, sen neden bu kadar sevilirsin!

Gazze’de yaşayanlar 18 yıldır Mescid-i Aksa’ya gelemiyor. Cenin’de, Ramallah’ta, Beytüllahim’de, El Halil’de yaşayanlar gelemiyor. Fatih’ten Eyüp’e gidememek gibi bir şey bu! Ya da Ayasofya’dan Sultanahmet’e geçememek gibi..

Kudüs Günü olması, İslam dünyasında Mescid-i Aksa’ya ilginin zirveye çıkmasına neden oluyor. Ama Kadir Gecesi’nde Mescid-i Aksa’da olmak, Filistin halkı için hem dini bir kurtuluş arayışı hem de var oluşun, ayakta kalmanın, direnmenin, yok olmamanın göstergesi.

“Bu akşam en az yüz bin kişi toplanır” dediklerinde inanmadım. Belki ‘on bin diyecekken yüz bin dediler’ diye düşündüm. Ancak öğleden sonra Kudüs’ün sokaklarının dolup taştığını, heyecan ve telaşın her yanı kapladığını, trafiğin işlemez hale geldiğini, Mescid-i Aksa’ya açılan kapıların ve daracık sokakların kilitlendiğini görünce gerçeği kavramaya başladım. Kudüs’te oturanlar sokaklara dökülürken, kentin dışında kalanlar, otobüslerle şehre akın ediyorlar, gelemeyenler İsrail’in ördüğü utanç duvarını zorluyordu..